Η Ελλάδα είναι ίσως η μόνη χώρα στην οποία οι διάδοχοι των νικητών γράφουν την Ιστορία καθ’ υπαγόρευση των ηττημένων και των διαδόχων τους. Αποτέλεσμα του θλιβερού αυτού φαινομένου είναι η παραποίηση και η διαστρέβλωση της Ιστορίας σε εξοργιστικό βαθμό. Το Ελληνικό Έθνος δέχτηκε την ένοπλη επίθεση κομμουνιστικών δυνάμεων, ένα τμήμα των οποίων ήταν σλαβικής καταγωγής. Για την αντιμετώπιση της επιθέσεως αυτή, ο τότε Πρωθυπουργός Κ.Τσαλδάρης, παραχώρησε την πρωθυπουργία στον Θεμιστοκλή Σοφούλη, ηγέτη του μειοψηφήσαντος κόμματος των Φιλελευθέρων.
Ο Σοφούλης εμψύχωσε τίς Ένοπλες Δυνάμεις, λέγοντας μεταξύ άλλων : «Ο αντίπαλος μισεί θανασίμως την Δημοκρατία και κραυγάζει αναισχύντως υπέρ αυτής… Περιφρονεί τον άνθρωπο, προς τον οποίο συμπεριφέρεται με τερατώδη σκληρότητα και ομιλεί περί ανθρωπισμού. Υποκρίνεται τον πιονούντα για τά δεινά του λαού, και οραματίζεται κοινωνία κατέργων!».
… Στον τετραετή πόλεμο κατά του κομμουνισμού, 1946-1949 έχασαν την ζωή τους 1.400 περίπου αξιωματικοί, 25.000 στρατιώτες, χωροφύλακες και πολίτες, ενώ απήχθησαν 28.000 παιδιά και 19.850 ενήλικες. Η σημερινή πατρίδα, όχι μόνο δεν τους τίμησε ποτέ, αλλά και αποφεύγει να μνημονεύσεί αυτούς και τους αγώνες τους, σε έναν ξενοκίνητο πόλεμο, πού κατ’ ευφημισμό ονόμασε «εμφύλιο». …
…Ο τετραετής πόλεμος ήταν σποσχιστικός και όχι εμφύλιο. Η επιλογή της τότε ηγεσίας του ΚΚΕ δεν ήταν ούτε τυχαία, ούτε απλώς εσφαλμένη. Ήταν πλήρης υποταγή στην Σοβιετική στρατηγική….. Αυτή η υποταγή του ΚΚΕ στα κελεύσματα του Στάλιν, έφερε σε αντίθεση την πολιτική του κόμματος αυτού με τά εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος. Το οδήγησε σε μία προδοτική θέση σε βάρος της Μακεδονίας και της Θράκης, τις οποίες θυσίαζε για να ευνοηθούν τά σχέδιά του. Τόση ήταν η εμμονή του ΚΚΕ στην επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου, με οποιαδήποτε θυσία, ώστε και μετά την καταστολή του συμμοριτοπόλεμου, το 1950, ο Ν.Ζαχαριάδης απέστειλε ομάδα στελεχών, μεταξύ των οποίων και τον Χ.Φλωράκη, για να σπουδάσουν την τακτική του πολέμου στην Στρατιωτική Ακαδημία ΦΡΟΥΝΖΕ της Ρωσίας, προκειμένου να προετοιμάσει την νέα στρατιωτική ηγεσία του ΚΚΕ. ….
…. Το 1988 ο Χ.Φλωράκης, στην κατάμεστη Βουλή των Ελλήνων έθεσε ως δήθεν ανθρωπιστικό θέμα το αίτημα των Σλαβόφωνων της Μακεδονίας, που μετά τον «εμφύλιο» κατέφυγαν στην Γιουγκοσλαβία και έκτοτε προσπαθούν να επανέλθουν στην Ελλάδα, για να συνεχίσουν το έργο τους. Φυσικά ο Φλωράκης δεν είπε ότι οι Σλαβόφωνοι αυτοί ήταν σύντροφοί του στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος και μέλη της ΣΝΟΦ, είχαν προσπαθήσει δε να πραγματοποιήσουν το σχέδιο του Τίτο, για την δημιουργία αυτόνομης σλαβικής Μακεδονία, με γιουγκοσλαβική επικυριαρχία, τά εδάφη της οποίας θα έφθαναν μέχρι την Θεσσαλονίκη.
Ούτε ο Φλωράκης, ούτε το ΚΚΕ ζήτησαν ποτέ συγνώμη από τον Ελληνικό Λαό, για τά αντεθνικά σχέδιά τους και τους χιλιάδες νεκρούς πού χάθηκαν.
Οι Ελληνικές κυβερνήσεις, για κομματικούς λόγους, επέτρεψαν μία πρωτοφανή ιδεολογική τρομοκρατία. Όποιος εκφραστεί εναντίον του ΚΚΕ, και της απόφασης της 5ης Ολομέλειάς του, για την τύχη της Μακεδονίας και Θράκης, αποκαλείται εχθρός του λαού και φορέας πολιτικού μίσους. Και όποιος θελήσει να τιμήσει την μνήμη των πεσόντων, βαπτίζεται ως ακροδεξιός και όργανο της ολιγαρχίας. Αντιθέτως, όσοι υπηρέτησαν στην Μακρόνησο και στην Γυάρο, έχουν δικαίωμα να υπενθυμίζουν και να διεκτραγωδούν όσα υπέφεραν…
… Η Ελληνική Πολιτεία δεν τίμησε όπως έπρεπε τον ηγήτορα των Ενόπλων Δυνάμεων, τον Αρχιστράτηγο Παπάγο….
Αντιθέτως, ο ηγήτορας του Δημοκρατικού Στρατού Μάρκος Βαφειάδης, ο αρχηγός του ΚΚΕ Ν.Ζαχαριάδης και ο Χ. Φλωράκης κηδεύτηκαν δημοσία δαπάνη… Για τον θάνατο του τελευταίου έγινε και προσβολή της ελληνικής σημαίας, την οποία εκείνος πολέμησε, συγχρόνως δε και η μεγαλύτερη ύβρις κατά των θυμάτων του….
… Προηγήθηκαν και δύο άλλες επαίσχυντες και αντεθνικές πράξεις (από το κόμμα της Ν.Δ.). Η παράδοση στην πυρά της ιστορίας του στρατού, πού ανέγραφε λεπτομέρειες περί της διεξαγωγής του ανταρτοπόλεμου, κατόπιν αιτήσεως του Χ.Φλωράκη στον Υπουργό Αμύνης Ε.Αβέρωφ. Και επιπλέον, η διαγραφή από το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, των τοπωνυμίων Βίτσι και Γράμμος, όπου έπεσαν οι περισσότεροι νεκροί του ανταρτοπόλεμου….
Από το άρθρο του κ.Βασίλη Κόκκινου, πρώην Προέδρου του Αρείου Πάγου (3/12/2006)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου