ΟΙ ΔΕΚΑ ΑΡΧΕΣ

1. Πρέπει να γίνεις η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο

2. Κανείς δεν μπορεί να σε πειράξει χωρίς την άδειά σου

3. Η συγχώρεση είναι χαρακτηριστικό του ισχυρού

4. Δεν θέλω να προβληματίζομαι για το μέλλον. Αφοσιώνομαι στην παρούσα στιγμή

5. Ένα γραμμάριο δράσης αξίζει περισσότερο από έναν τόνο διδασκαλίας

6. Είναι ανόητο να είσαι πολύ σίγουρος πως είσαι σοφός

7. Πρώτα θα σε αγνοήσουν, μετά θα γελάσουν μαζί σου, έπειτα θα σε πολεμήσουν και στο τέλος θα νικήσεις.

8. Βλέπουμε μόνο τις αρετές στους ανθρώπους

9. Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέφτεσαι, αυτά που λες και αυτά που κάνεις, βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία

10. Η συνεχής ανάπτυξη είναι ο νόμος της ζωής



ΜΑΧΑΤΜΑ ΓΚΑΝΤΙ ( Η μεγάλη ψυχή)

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΘΥΣ

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ



Πότε αρρωσταίνουμε;;;

· Το κρυολόγημα «στάζει» όταν ο οργανισμός δεν κλαίει

· Ο πονόλαιμος «φράζει» όταν δεν μπορεί να επικοινωνήσει την αγωνία

· Το στομάχι «καίει» όταν ο θυμός δεν μπορεί να βγει

· Ο διαβήτης εισβάλει όταν η μοναξιά πονάει

· Η πίεση αυξάνεται όταν ο φόβος φυλακίζει

· Το σώμα παχαίνει όταν η δυσαρέσκεια πιέζει

· Ο πονοκέφαλος καταθλίβει όταν αυξάνουν οι αμφιβολίες

· Η καρδιά «σβήνει» όταν το νόημα της ζωής φαίνεται να έχει τελειώσει

· Οι αλλεργίες συμβαίνουν όταν η τελειομανία είναι ανυπόφορη

· Τα νύχια σπάνε όταν απειλούνται οι άμυνες

· Το στήθος σφίγγει όταν η υπερηφάνεια σκλαβώνει

· Οι νευρώσεις παραλύουν όταν το εσωτερικό παιδί τυραννάει

· Ο πυρετός θερμαίνει όταν οι άμυνες διαλύουν τα όρια της ανοσίας

· Τα γόνατα πονούν όταν η υπερηφάνεια είναι άκαμπτη

· Ο καρκίνος σκοτώνει όταν δεν συγχωρούμε



Οι σιωπηλοί πόνοι στέλνουν μηνύματα. Η ασθένεια σου λέει ότι έχεις πάρει λάθος δρόμο.

Ο δρόμος προς την ευτυχία δεν είναι ευθύς. Υπάρχουν καμπύλες που ονομάζονται ΛΑΘΗ. Υπάρχουν φανάρια που λέγονται ΦΙΛΟΙ. Υπάρχουν φώτα που λέγονται ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.

Μπορείς να βρεις τον δρόμο προς την ευτυχία όταν έχεις :

· Ένα ανταλλακτικό που ονομάζεται ΑΠΟΦΑΣΗ

· Μια ισχυρή μηχανή που λέγεται ΑΓΑΠΗ

· Μια καλή ασφάλιση που λέγεται ΠΙΣΤΗ

· Άφθονο καύσιμο που λέγεται ΥΠΟΜΟΝΗ

Αλλά πάνω απ’ όλα, έναν έμπειρο οδηγό που λέγεται ΘΕΟΣ.



(Nelson Torres, Ψυχίατρος, Βενεζουέλα)

Σκανδαλή Φωτεινή / Εκπαιδευτικός

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ

Ονειρεύτηκα ότι περπατούσα στην άμμο

μαζί με τον Θεό και ότι στην οθόνη της νύχτας,

σαν έναν κινηματογραφικό έργο, είδα όλες τις μέρες της ζωής μου. Καθώς κοίταζα στο παρελθόν μου,

κάθε μέρα σ’αυτή την οθόνη, εμφανίζονταν δύο ζευγάρια αποτυπώματα ποδιών.

Το ήξερα, το ένα ήταν δικό μου και το άλλο του Θεού.

Έτσι συνέχισα, έως ότου όλες οι μέρες που μου είχαν δοθεί τελείωσαν.

Μετά σταμάτησα και κοίταξα πίσω.

Σε ορισμένα μέρη υπήρχε μόνο ένα αποτύπωμα ποδιών.

Αυτά τα μέρη συνέπεσαν με τις πιο δύσκολες μέρες της ζωής μου,

αυτές που υπέφερα περισσότερο.

Στράφηκα και Τον ρώτησα:

Θεέ μου, μου είπες ότι θα παρέμενες κοντά μου κι εγώ αποφάσισα να μείνω μαζί σου.

Γιατί στις χειρότερες στιγμές με άφησες μόνο;

Και ο Θεός απάντησε:

Παιδί μου, σε Αγαπώ και σου είπα ότι θα μείνω μαζί σου σε ολόκληρο το ταξίδι.

Ποτέ δεν θα σε άφηνα μόνο, ούτε για μια στιγμή, ούτε σε άφησα.

Όταν εσύ είδες ένα ζευγάρι αποτυπώματα στην άμμο, είναι γιατί εκείνες τις μέρες,

Εγώ σε μετέφερα στα χέρια.





(Βραζιλιάνικη παράδοση)

ΤΟ ΟΧΥΡΟ ΤΗΣ ΝΥΜΦΑΙΑΣ

          

Η Νυμφαία, ορεινός οικισμός του Νομού Ροδόπης, βρίσκεται 18 χλμ από την πόλη της Κομοτηνής και κατοικείται αποκλειστικά από Τουρκόφωνους μουσουλμάνους. Η περιοχή ήταν απροσπέλαστη για τους μη μόνιμους κατοίκους, με απαγόρευση της διοίκησης μέχρι το 1992, όταν απαιτείτο άδεια της Αστυνομίας.

Στην Νυμφαία δεν υπάρχει βασικό οδικό δίκτυο και ο αμαξωτός δρόμος φθάνει μέχρι το πλάτωμα, όπου βρίσκονται και τα μοναδικά κτίρια του οικισμού εκτός από τις κατοικίες : το σχολείο, το τζαμί και η εξέδρα του ιμάμη που υποκαθιστά τον μιναρέ. Η κλειστή μουσουλμανική κοινωνία, δεν επιτρέπει πολλές συναναστροφές, επομένως δεν υπήρξε ποτέ η αναγκαιότητα δημιουργίας χώρων συνεύρεσης. Οι άντρες συναντώνται στο τέμενος, ενώ οι γυναίκες περιορίζονται σε επισκέψεις σε σπίτια συγγενών, κυρίως τις μέρες του μπαϊραμιού.

Η περιοχή έχει μια τεράστια ιστορική σημασία. Το οχυρό της Νυμφαίας, το τελευταίο προς ανατολάς συγκρότημα της «γραμμής Μεταξά» σχεδιάστηκε και κατασκευάσθηκε μεταξύ 1936 -1940. Εκτείνεται σε μεγάλο βάθος και αποτελείται από 3 ορόφους στους οποίους υπάρχουν οι θέσεις των όπλων και όλες οι βοηθητικές εγκαταστάσεις. Ο πρώτος όροφος, ο οποίος είναι και ο σπουδαιότερος, εκτείνεται προς όλες τις κατευθύνσεις και διαθέτει 4 κύριες στοές, οι οποίες καταλήγουν σε θέσεις όπλων, σε θαλάμους για δύναμη 500 ανδρών περίπου, σε αποθήκες πυρομαχικών, εφοδίων και νερού, γραφεία, μηχανοστάσια, σε ιατρείο και μαγειρείο. Στην επιφάνεια του οχυρού υπήρχαν θέσεις αντιαεροπορικών όπλων και πυραμίδες από οπλισμένο σκυρόδεμα. Οι εξωτερικές είσοδοι έκλειναν με σταθερές πόρτες και προστατεύονταν από πολυβολεία. Ο ηλεκτροφωτισμός του οχυρού δεν είχε τελειώσει μέχρι τον Απρίλιο του 1941 και γι αυτό φωτιζόταν με λάμπες πετρελαίου.

Το οχυρό της Νυμφαίας πήρε την θέση που του αξίζει ανάμεσα στα σημαντικά γεγονότα της πατρίδας μας, χάρη στην ηρωική αντίσταση των ελλήνων στρατιωτών απέναντι στις δυνάμεις του Άξονα. Από τις πρώτες κιόλας μέρες του ελληνοϊταλικού πολέμου, ο Χίτλερ είχε πειστεί για την αδυναμία των Ιταλών να πετύχουν αποφασιστικό αποτέλεσμα κατά της Ελλάδας. Έτσι, πριν αρχίσει την επίθεση κατά της Ρωσίας τον Μάιο του 1941, διέταξε την προπαρασκευή της επιχείρησης κατά της Ελλάδας, με το συνθηματικό όνομα «Μαρίτα». Για τον σκοπό αυτό, διέθεσε την δωδέκατη στρατιά υπό τον στρατάρχη Φόρτ Λίστ, η οποία αποτελείτο από 24 μεραρχίες. Στις 2 Μαρτίου του 1941, άρχισε η προώθηση των γερμανικών δυνάμεων στην Βουλγαρία και μέχρι το τέλος του ίδιου μήνα είχε ολοκληρωθεί η στρατηγική συγκέντρωση των Γερμανών απέναντι στην Ελλάδα και την Γιουγκοσλαβία. Η ανώτατη στρατιωτική διοίκηση της Ελλάδας, παρόλο που δυσπιστούσε ως προς τις διαβεβαιώσεις περί ουδετερότητας της Βουλγαρίας και μη επιθέσεως της Γερμανίας, αναγκάστηκε να απογυμνώσει την Ανατολική Μακεδονία και την Θράκη, για να καλύψει τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες του βορειοηπειρωτικού μετώπου.

Στις 6 Απριλίου του 1941 και ώρα 5.50 το πρωί, άρχισε η επίθεση της 50ης γερμανικής μεραρχίας στα εκατέρωθεν του οχυρού. Στις 8.30, τμήματα του γερμανικού πεζικού κατάφεραν να εγκατασταθούν στα υψώματα ΔΡΑΓΑΤΗΣ και ΦΡΟΥΡΟΣ, ενώ συγχρόνως εμφανίστηκαν μηχανοκίνητα τμήματα στον δρόμο Κίρτζαλι – Νυμφαία. Το οχυρό εβάλετο από όλες τις πλευρές, αλλά οι προσπάθειες των Γερμανών για την κατάληψή του αποτύγχαναν εμπρός στον ηρωισμό των ολιγάριθμων υπερασπιστών του. Την 7η Απριλίου του 1941, και μετά από μία ολόκληρη ημέρα αιματηρής μάχης που στοίχισε ακριβό φόρο αίματος στους Γερμανούς, οι εχθροί κατάφεραν με την χρήση φλογοβόλων να καταλάβουν ένα μεμονωμένο πολυβολείο και να μπουν στο εσωτερικό του οχυρού. Λίγη ώρα πριν τα μεσάνυχτα, ο Διοικητής του οχυρού Ταγματάρχης Αλέξανδρος Αναγνωστός, διέταξε την παύση των πυρών και παρέδωσε το ηρωικό οχυρό.

Η γιγαντομαχία της Νυμφαίας τελείωσε το χάραμα της 8ης Απριλίου, με τον Διοικητή του οχυρού να οδηγείται αιχμάλωτος πλέον στον Στρατηγό Διοικητή του 30ου Γερμανικού Σώματος Στρατού. Ο Στρατηγός σηκώθηκε από την θέση του, χαιρέτησε στρατιωτικά και του είπε : «Το γερμανικό έθνος, δι εμού συγχαίρει τους υπερασπιστές του οχυρού, οι οποίοι επισκίασαν την δόξα του Λεωνίδα και του Θεμιστοκλή. Σας παρακαλώ πολύ, αυτά να τα διαβιβάσετε σε όλους τους αξιωματικούς και οπλίτες του οχυρού. Χθες το βράδυ, τα ραδιόφωνα του Βερολίνου και του Λονδίνου, έψαλαν ύμνους για σας».

Και ο ηρωικός Διοικητής Αλέξανδρος Αναγνωστός του απάντησε : «Ουδέν επράξαμε Στρατηγέ, παρά μόνο το καθήκον μας, σας υπερασπιστές του πατρίου εδάφους». Ηρωϊκές φράσεις, που ακούγονται μόνο από Έλληνες.



ΣΚΑΝΔΑΛΗ ΦΩΤΕΙΝΗ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

ΟΥΚ ΗΝ ΤΟΠΟΣ

        

Αμέτρητες φορές, από την παιδική μας ηλικία, έχουμε ακούσει την πιο συγκινητική απ’όλες τις ιστορίες: την ιστορία των πρώτων Χριστουγέννων. Χτυπάει ο Ιωσήφ την πόρτα του πανδοχέα, ζητάει κατάλυμα για την Παρθένο Μαρία, που σε λίγο θα γεννήσει το θείο βρέφος και η απάντηση είναι αρνητική: «Ουκ ήν τόπος…». Δεν υπήρχε τόπος γι Αυτόν που εξουσιάζει όλους τους τόπους και που Του ανήκει η πρώτη θέση. Γι΄ Αυτόν, «Ουκ ήν τόπος…».

Έλεγε αλήθεια ή ψέματα ο πανδοχέας εκείνο το βράδυ; Είχε χώρο και δεν τον έδινε γιατί ήθελε να κερδίσει περισσότερα χρήματα από κάποιον πλούσιο, ή πραγματικά δεν είχε τόπο και λυπόταν γι αυτό;

Μα βέβαια δεν υπήρχε τόπος, όχι στην Βηθλεέμ, μα σε ολόκληρη την γη. Τόπος κατάλληλος, άξιος για να δεχθεί τον Θεό. Μίση, πάθη, αμαρτίες, φόνοι, αίμα, αδικίες, απάτες. «Ούκ ήν τόπος…» την εποχή εκείνη.

Και σήμερα; Αν σήμερα, αν τώρα, αν αυτή τη στιγμή ξανάρχιζε από την αρχή η Θεϊκή αυτή ιστορία; Αν ο Χριστός ξαναχτυπούσε την πόρτα μας, την ζωή μας, την καρδιά μας; Θα έβρισκε κατάλυμα για να γεννηθεί;

Είναι κατάλληλη η δική μας εποχή για να υποδεχθεί τον Θεάνθρωπο; Πόσο άραγε έχουν αλλάξει οι άνθρωποι εδώ και δυό χιλιάδες χρόνια; Πόσο καλύτεροι έγιναν; Βλέπουν την ουσία της ζωής;

Φαίνεται πως «ουκ ην τόπος» σήμερα. Οι άνθρωποι ασχολούνται με την επιφάνεια, με την καθημερινότητα. Μίση και πάθη πλημμυρίζουν τις ανθρώπινες καρδιές. Το κυνήγι του χρήματος κατακλύζει την ανθρώπινη ύπαρξη. Και «ουκ ην τόπος» για τον Θεάνθρωπο. Για τον Κύριο της ζωής μας. Για τον Υιό του Ανθρώπου.

Θα αφήσουμε τον Ιησού για άλλη μια φορά να γεννηθεί μόνος Του; Σε μια φτωχική φάτνη; Ας μην ξανακάνουμε το ίδιο σφάλμα. Να ανοίξουμε τις καρδιές μας. Να τις καθαρίσουμε από κάθε τι βρώμικο, ρυπαρό, περιττό. Να δούμε την πραγματική αξία της ζωής. Την ουσία των πραγμάτων. Ας ξαναβρούμε τον χαμένο μας παράδεισο.

Εκεί θέλει να γεννηθεί ο Κύριος. Γι Αυτόν, η καθαρή καρδιά είναι το παλάτι που του αξίζει.

«Εστι ουν τόπος…». Υπάρχει τόπος Κύριε. Υπάρχει τόπος στην καρδιά μας, στην ζωή μας, στην κάθε μας μέρα. Στον ήλιο που βγαίνει και μας φωτίζει κάθε μέρα, στο ζεστό χαμόγελο ενός παιδιού, στον ζητιάνο που απλώνει ικετευτικά το χέρι του για βοήθεια. «Εστιν ουν τόπος». Ας μην διώξουμε την Αγάπη μακριά μας. «Εστιν ουν τόπος» στην καρδιά μας Κύριε.



ΣΚΑΝΔΑΛΗ ΦΩΤΕΙΝΗ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΥΡΙΕ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΡΑΤΣΙ –ΒΑΡΛΙΚΙ

Ανοιχτή επιστολή προς τον κύριο Βενιζέλο

Όχι, δεν είναι άδικη η αντίδραση όλων των Ελλήνων απέναντι στο άδικο και ανήθικο χαράτσι που επέβαλε η προδοτική κυβέρνηση στην ακίνητη περιουσία μας.

Προσπαθήσατε, εσείς οι κυβερνώντες, με κάθε τρόπο να δικαιολογήσετε αυτήν την απόφασή σας, αλλά μάταια. Δεν τα καταφέρατε. Και αν ακόμη ο κάθε έλληνας στερήθηκε, δανείσθηκε και τελικά πλήρωσε αυτόν τον άδικο φόρο, αυτό δεν σημαίνει πως τον αποδέχθηκε.

Ενστικτωδώς όλοι ξέραμε πως το ειδικό τέλος στα ακίνητα, το χαράτσι, είναι άδικο και παράνομο. Ήρθε η στιγμή να πληροφορηθούμε και τους πραγματικούς λόγους.

Το χαράτσι στα ακίνητα υπήρξε έμπνευση των Τούρκων και επεβλήθη για πρώτη φορά στις μειονότητες της Τουρκίας, δηλαδή σε Έλληνες, Αρμενίους και Εβραίους, το 1942. Ενώ δηλαδή η χώρα μας στέναζε και πέθαινε κάτω από την Γερμανική κατοχή, οι γείτονές μας με συνοπτικές διαδικασίες επέβαλαν έναν εντελώς παράνομο φόρο που στόχευε στην εξόντωση αυτών των πληθυσμών. Εκείνο το χαράτσι είχε το όνομα «Βαρλίκ Βεργκισί», που στα ελληνικά σημαίνει «φόρος ακίνητης περιουσίας» και έφθανε μέχρι και το δεκαπλάσιο του εισοδήματος και της πραγματικής περιουσίας των μειονοτήτων που προανέφερα.

«Φορολόγησαν μέχρι και τους φρενοβλαβείς του Νοσοκομείου Βαλουκλή…. όλους τους μη μουσουλμάνους υπηκόους, ακόμη και τις υπηρέτριες και τα παιδιά των ασανσέρ…» αναφέρει ο διακεκριμένος Τούρκος ιστορικός Ριφάτ Μπαλί.

Οι φορολογούμενοι υποχρεώνονταν να καταβάλουν το «Βαρλίκι» μέσα σε δεκαπέντε ημέρες, αλλιώς θα πλήρωναν και μεγάλο τόκο καθυστέρησης. Η αρχή για όσους δεν πλήρωναν έγινε με κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων, κινητών και ακινήτων, όχι μόνο των υπόχρεων, αλλά και των συγγενών τους. Και αν η περιουσία δεν επαρκούσε για να καλύψει τον φόρο, τότε ο φορολογούμενος πήγαινε εξορία!!!! Ναι, πήγαινε εξορία στην Ανατολική Μικρά Ασία, την τουρκική «Σιβηρία» όπου δούλευε σε καταναγκαστικά έργα, σπάζοντας πέτρες!!!

Αυτό ήταν το έργο των «πολιτισμένων» Τούρκων, απέναντι στις μειονότητες.

Χιλιάδες άνθρωποι στάλθηκαν στην εξορία και οι περισσότεροι από αυτούς πέθαναν. Μια αληθινή γενοκτονία!!!!

Χιλιάδες περιουσίες χάθηκαν έτσι απλά, γιατί κάποιοι Τούρκοι Εθνοπατέρες αποφάσισαν «εν μία νυκτί» να καταστρέψουν ολόκληρους πληθυσμούς της Τουρκίας, μη μουσουλμάνους.

Σας θυμίζει κάτι αυτό το γεγονός κύριε Βενιζέλο; Αυτό το «άθλιο νομικό έκτρωμα» όπως το χαρακτήρισαν οι ιστορικοί; Μήπως δεν το γνωρίζατε; Πιστεύω πως το γνωρίζατε, αλλά μέσα στον πανικό σας να σκύψετε κι άλλο το κεφάλι στο Δ’ Ράϊχ, μπορεί να σκεφθήκατε : «και ποιος ξέρει το Βαρλίκι»;

Το ξέρουμε κύριε Βενιζέλο. Και δεν μας παραξενεύει τελικά καθόλου η ομοιότητα με τις μεθοδεύσεις που κι εσείς χρησιμοποιείτε για να «σκοτώσετε» ένα ολόκληρο έθνος. Μπορεί να μας αφήσετε κυριολεκτικά στο σκοτάδι κύριε υπουργέ, όμως στην ψυχή και στο μυαλό μας θα υπάρχει πάντοτε φως.

Συγχαρητήρια κύριε Βενιζέλο, που θα μείνετε στην ιστορία ως ο υποστηρικτής του χαρατσιού. Και ξέρετε ποια είναι η ειρωνεία σε όλη αυτή την ληστρική επιδρομή; Πως δεν ήσασταν εσείς ο εμπνευστής του, αλλά ένας χαμερπής μιμητής του.





(ΠΗΓΗ: περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ, τ.112, 8 Δεκεμβρίου 2011)



ΣΚΑΝΔΑΛΗ ΦΩΤΕΙΝΗ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΗΡΩΕΣ!!!!

Δημήτριος Ίτσιος



Τις στιγμές που πέφτει το ηθικό μας και έχει ως αποτέλεσμα τη σύνθλιψη του εαυτού μας και τον αυτοσαρκασμό αξίζει να θυμίζουμε κάποιους που, σε επίσης δύσκολες στιγμές, δεν λύγισαν αλλά ύψωσαν το ανάστημά τους και έκαναν το καθήκον τους. Αυτό που ο καθένας μας καλείται να πράξει όποιος κι αν είναι.
Ο ήρωας λοχίας Δημήτριος Ίτσιος

Όπως είναι γνωστό η Ναζιστική Γερμανία εισέβαλε στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου 1941 από τα Ελληνο – Γιουγκοσλαβικά και Ελληνο - Βουλγαρικά σύνορα. Η αρχική γερμανική επίθεση κατά της“γραμμής Μεταξά”, από τα σημαντικότερα κατασκευαστικά έργα της νεότερης Ελλάδας, πραγματοποιήθηκε από μία μονάδα Γερμανικού πεζικού ενισχυμένη από δύο ορεινές μεραρχίες του 18ου Ορεινού Σώματος (XVIII Mountain Corps), αντιμετώπισαν όμως ισχυρή αντίσταση και σημείωσαν μικρή επιτυχία. Μία γερμανική αναφορά στο τέλος της πρώτης μέρας των επιχειρήσεων περιγράφει πως η γερμανική 5η Ορεινή Μεραρχία «απωθήθηκε στο πέρασμα Ρούπελ παρά την ισχυρότατη αεροπορική υποστήριξη, έχοντας σημαντικές απώλειες». Από τα 24 οχυρά που αποτελούσαν την Γραμμή Μεταξά μόνο δύο έπεσαν, και αυτά μόνον αφού καταστράφηκαν ολοσχερώς. Τα περισσότερα οχυρά, Ρούπελ, Εχίνος,Καρατάς, Λίσσε και Ιστίμπεη αντιστάθηκαν για τρεις ημέρες και θα συνέχιζαν αν, εντωμεταξύ δεν μεσολαβούσε η συνθηκολόγηση..

Ο λοχίας Δημήτριος Ίτσιος ήταν ο διοικητής του Πολυβολείου 8 (Π.8) στο οροπέδιο της Ομορφοπλαγιάς του όρους Κερκίνη (Μπέλες), πάνω από τo χωριό Άνω Πορρόϊα Σερρών. Το Π.8 ήταν ένα μεμονωμένο εξωτερικό αμυντικό έργο, που μαζί με το Π.9 αποτελούσαν τα σημαντικότερα σημεία στήριξης των Ελλήνων στην ευρύτερη περιοχή της Ροδόπολης. Τα πολυβολεία αυτά δεν είχαν σχέση με τα οχυρά.

Την πρώτη ημέρα της γερμανικής εισβολής, ένα σύνταγμα γερμανών καταδρομέων της 6ης Ορεινής Μεραρχίας με επικεφαλής τον ίδιο τον διοικητή της μεραρχίας, στρατηγό Ferdinand Shorner, επιτέθηκε στο ελληνικό τάγμα που υπερασπιζόταν την Ομορφοπλαγιά. Για πέντε ώρες οι Έλληνες αντιστάθηκαν λυσσαλέα στην γερμανική υπεροπλία, υποχρεώνοντας τον Shorner να διατάξει τις βαριές πυροβολαρχίες του στο έδαφος της Βουλγαρίας, καθώς και τους πιλότους των στούκας να επικεντρώσουν την δράση τους πάνω στις θέσεις του συγκεκριμένου τάγματος. Το αποτέλεσμα ήταν οι γερμανικοί βομβαρδισμοί να μετατρέψουν σε κόλαση την Ομορφοπλαγιά, και να υποχρεώσουν τους επιζώντες έλληνες στρατιώτες να πραγματοποιήσουν τακτική υποχώρηση προς τα Κρούσσια.

Στο πλαίσιο αυτό οι άνδρες του Π.8 και Π.9 ανέλαβαν να καθυστερήσουν την προέλαση των γερμανών καταδρομέων, ώστε να δοθεί χρόνος να εκκενώσουν οι Έλληνες την Ομορφοπλαγιά. Το Π.9 καταλήφθηκε μέσα σε λίγη ώρα από τους Γερμανούς, αλλά το Π.8 με τον λοχία Δημήτριο Ίτσιο και δύο στρατιώτες του αντιστάθηκε για πάνω από τέσσερις ώρες. Στο διάστημα αυτό οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να προωθηθούν προς τα Άνω Πορρόια, για να ανακόψουν την υποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων προς τα Κρούσσια.

Ο Δημήτριος Ίτσιος ήταν ο χειριστής του πολυβόλου και ξόδεψε και τις 33.000 σφαίρες που υπήρχαν στο πολυβολείο, προτού παραδοθεί στους Γερμανούς. Σύμφωνα με έρευνα, οι άνδρες του Π.8 ευθύνονται για τον θάνατο 232 γερμανών στρατιωτών, δηλαδή όσους σκότωσε ολόκληρος ο στρατός της Γιουγκοσλαβίας στη διάρκεια της γερμανικής εισβολής τον Απρίλιο 1941!

Στην διάρκεια της μάχης της Ομορφοπλαγιάς σκοτώθηκε και ο αντισυνταγματάρχης Ebeling, διοικητής του 138ου Συντάγματος Ορεινών Καταδρομών, ο πιο υψηλόβαθμος γερμανός αξιωματικός που έχασε την ζωή του στη διάρκεια της Μάχης των Οχυρών. Η αντίσταση του Π.8 εξόργισε τον στρατηγό Shorner, καθώς εκτός από τις μεγάλες απώλειες που προκάλεσε στους άνδρες του, ανέτρεψε τον σχεδιασμό του για την πρώτη ημέρα του πολέμου.

Όταν ο στρατηγός Shorner πληροφορήθηκε το γεγονός ότι ο διοικητής του πολυβολείου ήταν ένας απλός έφεδρος λοχίας, θίχτηκε ο εγωισμός του και αφού συναντήθηκε με τον αιχμάλωτο Ιτσιο τον ρώτησε:

- Ποιος είναι ο Διοικητής σου στο πυροβολείο?

- Εγώ είμαι, απάντησε ο Ιτσιος

- Δεν υπάρχει αξιωματικός?

- Οχι!

- Ξέρεις ότι εξ αιτίας σου έχασα έναν αντισυνταγματάρχη και 232 στρατιώτες?

- Λυπάμαι στρατηγέ αλλά υπερασπίζομαι την πατρίδα μου.

Μετά από αυτό ο Shorner έδωσε εντολή παρουσίασης όπλων σε μια διμοιρία Γερμανών στρατιωτών προς τιμήν του Ίτσιου, και ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ έδωσε διαταγή να εκτελεσθεί ο Ίτσιος, κατά παράβαση της συνθήκης της Γενεύης, αλλά να μην πειραχτούν οι δύο στρατιώτες που ήταν μαζί του, τους οποίους απελευθέρωσε στα Ανω Πορρόϊα!!!. Επρόκειτο για το πρώτο έγκλημα πολέμου των Γερμανών στην Ελλάδα. Οι φωτογραφίες της Βέρμαχτ επιβεβαιώνουν τις μαρτυρίες των στρατιωτών του λοχία Ίτσιου που ήταν αυτόπτες μάρτυρες της δολοφονίας του, ότι πυροβολήθηκε εξ επαφής στο κεφάλι με περίστροφο, ενώ είχε ήδη παραδοθεί. Ο σημερινός επισκέπτης του Π.8 μπορεί να δει ακόμη και το βράχο όπου ο λοχίας έπεσε και ξεψύχησε όταν πυροβολήθηκε…



Βιβλιογραφία: Από το αφιέρωμα της εφημερίδας Μακεδονίας: «Το Ρούπελ και η Μάχη των Οχυρών»

Ο συντάκτης του παρόντος Χαράλαμπος Γκούβας είναι Ορθοπεδικός χειρουργός και Δ/ντής του ιδρύματος Μουσείο Τεχνών Επιστημών Πρέβεζας. Είχε την τιμή να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία στο 605 Τάγμα Πεζικού, στα Ανω Πορρόϊα Σερρών, στα οχυρά της Γραμμής Μεταξά, το 1982.



Σημείωση: Στο πανέμορφο χωριό Άνω Πορρόϊα, κτισμένο στους πρόποδες του όρους Κερκίνη (Μπέλες), στο πάρκο με τα τρεχούμενα νερά, κοντά στο στέκι του γυναικείου αγροτοτουριστικού συνεταιρισμού με τα απίθανα γλυκά, έχει στηθεί σε περίοπτη θέση και ευλαβείται η ορειχάλκινη προτομή του απαράμιλλου ήρωα.

Σκανδαλή Φωτεινή

Εκπαιδευτικός

Η Ελλάδα είναι γεμάτη ήρωες!!!!

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ



Μετά την επιστράτευση που κήρυξε η Τουρκία ως σύμμαχος της Γερμανίας στις 21 Ιουλίου 1914 εισερχόμενη στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ελληνες του Πόντου επιστρατεύτηκαν και αυτοί, αλλα όχι για να σταλούν στα πολεμικά μέτωπα. Στρατεύσιμοι άνδρες 20-45 ετών απομακρύνθηκαν αναγκαστικά από τα σπίτια τους, αφοπλίστηκαν ως ύποπτοι μετά την κατάρρευση του ρωσοτουρκικού μετώπου, αντιμετωπίσθηκαν με εχθρότητα από τους Τούρκους αξιωματικούς και στάλθηκαν στα εργατικά τάγματα (αμελέ ταμπουρού). Ακόμη και οι μη στρατεύσιμοι δεν εξαιρέθηκαν από αυτή την τελευταία πρακτική, ιδιαιτέρως μετά την κατάληψη της Τραπεζούντας από τους Ρώσους στις 5 Απριλίου 1916.

Ο κίνδυνος της φυσικής εξόντωσης ανάγκαζε συχνά τους πλούσιους Έλληνες να πληρώνουν ειδικό χρηματικό ποσό (πετέλι), 20 χρυσών λιρών, ενώ οι πιο φτωχοί κατέφευγαν στα βουνά. Κοντά στους τελευταίους προστέθηκαν και όσοι λιποτακτούσαν από τον τουρκικό στρατό εξ’αιτίας των σκληρών συνθηκών. Δημιουργήθηκαν έτσι οι πρώτες αντάρτικες ομάδες, που ο αγώνας τους εντοπίζεται κυρίως στον δυτικό Πόντο, στην περιοχή Αμισού και Πάφρας.

Αν από τις 183.000 Ελλήνων της Αμάσειας επέζησαν έστω και οι 50.000, αυτό οφείλεται στην προστασία που παρείχαν στον πληθυσμό οι αντάρτες.

Από το 1915 είχε αρχίσει τον αγώνα του κατά των Τούρκων ο Βασίλειος Ανθόπουλος (Βασίλ-αγάς) με την ομάδα του, που έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων της Αμισού.

Η καταγωγή του ήταν από το χωριό Κιζίκ της περιφέρειας του Απές ή Επές. Η δράση του άρχισε τον Ιούλιο του 1915 όταν κατόρθωσε να απελευθερώσει έναν Ρώσο στρατηγό από το στρατόπεδο αιχμαλώτων της Σεβάστειας και να τον οδηγήσει με καράβι στην Ρωσία. Έδρασε στις περιοχές Σεβάστειας, Τοκάτης, Νεοκαισάρειας, Έρπαα, καιΣαμψούντας στον Δυτικό Πόντο. Πραγματοποίησε επανειλημμένες αποστολές στην κατεχόμενη από τους Ρώσους Τραπεζούντα και εξασφάλισε για τα αντάρτικα σώματα σύγχρονα όπλα. Το όνομα της γυναίκας του ήταν Νάστα (Αναστασία), η οποία τον ακολούθησε σε μία τουλάχιστον αποστολή. Δολοφονήθηκε άνανδρα στην Κωνσταντινούπολη το 1922, ενώ προσπαθούσε να συγκροτήσει εκεί σώμα Ποντίων ανταρτών.

Απόγονοι του ηρωἱκού Πόντιου αντάρτη Βασίλειου Ανθόπουλου ζούν σήμερα στο Γιαννακοχώρι Ημαθείας.

Σύμφωνα με ελληνικούς υπολογισμούς, οι αντάρτες ήταν συνολικά 6-7.000. Οι συνθήκες διαβίωσής τους ήταν άθλιες, μέσα σε καλύβες φτιαγμένες από κλαδιά ή σε σπηλιές. Οι αντάρτες αυτοί, με τον πρωτόγονο οπλισμό τους προσπαθούσαν να προστατεύσουν τα γυναικόπαιδα από τις βίαιες και άνανδρες επιθέσεις των Τούρκων.

Η απουσία ενιαίας διοίκησης και συντονισμού, η έλλειψη κατάλληλου οπλισμού και τροφίμων, η δυσκολία κινήσεων, αφού σχεδόν πάντα ακολουθούνταν από γυναικόπαιδα και κυρίως η αδιαφορία του ελληνικού κράτους παρά τις εκκλήσεις για βοήθεια, στάθηκαν οι βασικές αιτίςτης αποτυχίας του αντάρτικου κινήματος του Πόντου.

Αν είχαν εισακουστεί σχετικές υποδείξεις για βοήθεια προς τους αντάρτες του Πόντου ως δύναμη αντιπερισπασμού προς τον Κεμάλ,η μοίρα της Μικράς Ασίας σήμερα να ήταν διαφορετική.



ΣΚΑΝΔΑΛΗ ΦΩΤΕΙΝΗ / ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ!!!

Το παραθέτω ως ένα από τα άπειρα παραδείγματα αφελληνισμού των μαθητών των ελληνικών σχολείων μας. Ζήτησα από μαθητές της Α Λυκείου να μου γράψουν κάποιες παρατηρήσεις και καθώς τους έβλεπα να γράφουν πολλά, τους έγραψα το ακόλουθο ρητό στον πίνακα :"Ουκ εν τω πολλώ το ευ". (Συγνώμη για την έλλειψη τόνων). Μία από τις μαθήτριες κοιτούσε το ρητό σαν να ήταν κινέζικα. Της ήταν αδύνατον να καταλάβει πως ήταν αρχαία ελληνικά και επί πλέον, δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον για να το καταλάβει. Θλίψη και όνειδος!!!!

Σκανδαλή Φωτεινή
Εκπαιδευτικός

Ο ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

Στο χείλος της καταστροφής κατάφερε, μέσα σε 15 μόνο ημέρες, να σύρει τις Ένοπλες Δυνάμεις ο πρώην υπουργός Εθνικής Αμύνης, κ.Π.Μπεγλίτης, προωθώντας με πραξικοπηματικό τρόπο και κόντρα στα Γενικά Επιτελεία την κατάργηση ολόκληρων στρατιωτικών σχηματισμών και την απόσυρση κύριων μονάδων μάχης από την ενεργό υπηρεσία, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας. (από το περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ, τ. 109)

Είναι κρίμα , γιατί σήμερα κατόρθωσε ο διάβολος κι αιχμαλώτισε τις ηγεσίες. Κλαίω την Ελλάδα . Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο σήμερα . Η Ελλάδα για να σωθεί , πρέπει όλοι οι ηγέτες της όπου και αν βρίσκονται , να πάνε εξορία .Να φύγουν , γιατί παρόντες μολύνουν .

(Λόγοι χάριτος και σοφίας, π. Μάξιμος Αγιορείτης, 2001, Άγιον Όρος)

Η ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ "Χ"

Ο παππούς Παπανδρέου έφερε την Χούντα
Ο πατέρας Παπανδρέου έφερε το Χρέος και
Ο υιός Παπανδρέου έφερε το Χάος

Οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν για να αγαπηθούν. Τα πράγματα δημιουργήθηκαν για να χρησιμοποιηθούν. Ο λόγος που ο κόσμος είναι μέσα σε ένα χάος, είναι γιατί τα πράγματα έχουν αγαπηθεί και οι άνθρωποι έχουν χρησιμοποιηθεί

ΥΒΡΙΣ !!!

Το γερμανικό περιοδικό Focus κυκλοφόρησε στις 22 Φεβρουαρίου του 2010 με ένα προσβλητικότατο για την Ελλάδα εξώφυλλο, στο οποίο παρουσίαζε το αρχαίο άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου να υψώνει το μεσαίο δάχτυλο του αριστερού της χεριού σε μία χυδαία, «ευρωπαϊκού» τύπου χειρονομία, ενώ γύρω από τους γοφούς της ήταν τυλιγμένη η ελληνική σημαία. Στο εσωτερικό δε του περιοδικού υπήρχε δεκαεξασέλιδο αφιέρωμα στην «κατάντια» της χώρας μας.

Είχα πληροφορηθεί τότε για την δημοσίευση αυτού του κατάπτυστου κειμένου, αλλά λόγω μη γνώσης της γερμανικής γλώσσας δεν το διάβασα. Σήμερα, διαβάζοντας το άρθρο του περιοδικού «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» (τ.108), πληροφορήθηκα πως έχει κατατεθεί μήνυση εναντίον των υπευθύνων του χυδαιοτάτου αυτού δημοσιεύματος, από τους δικηγόρους κ.κ. Μπακάλη Βασιλική, Φραγκάκη Κατερίνα, Πουλάκη Κατερίνα, Φραγκάκη Θεόδωρο, Ανδρουτσόπουλο Σταύρο και Χρυσανθακόπουλο Χρήστο. Συγχαίρω δημοσίως τους ανωτέρω μηνυτές, οι οποίοι αποδεικνύονται στην πράξη ότι είναι γνήσιοι Έλληνες και γενναίοι άνθρωποι, εν αντιθέσει με τους κυβερνώντες, οι οποίοι αν και εκλήθησαν από τους μηνυτές να καταθέσουν στο δικαστήριο, κανείς δεν είχε το σθένος να το κάνει.

«Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία», έγραψε ο Ανδρέας Κάλβος. Και δυστυχώς για σας κύριοι πολιτικοί, που σκυλεύετε την Ελλάδα, και ενδιαφέρεσθε να μείνετε στην βουλευτική σας καρέκλα, έστω και για μία ημέρα ακόμη, ούτε αρετήν διαθέτετε, ούτε τόλμην.

Το ανωτέρω γερμανικό περιοδικό προσέβαλε ένα ολόκληρο έθνος, και κυρίως το εθνικό μας σύμβολο, την ελληνική σημαία. Και κανείς από εσάς, που σας βλέπουμε καθημερινά στις τηλεοπτικές εκπομπές να μιλάτε δήθεν για την πατρίδα, να κινδυνολογείτε και να κατηγορείτε άλλους για την διαπόμπευση της Ελλάδος, δεν είναι πραγματικός ήρωας ή ηρωίδα, ώστε να σταθεί στο δικαστήριο και να κατακεραυνώσει τους γερμανούς.

Ντροπή σας κύριοι πολιτικοί!!!! Δεν σας αξίζει ο τίτλος του πολιτικού, ούτε καν το τιμημένο όνομα του Έλληνα. Θα μείνετε στην ιστορία με το όνομα «Προδότες». Όσο για το γερμανικό περιοδικό, θα υπενθυμίσω στους συντάκτες του, ότι από την Ελλάδα δανείστηκαν τον πολιτισμό. Και λέω «δανείστηκαν», διότι ποτέ δεν κατάφεραν να ενσωματώσουν στην «κουλτούρα» τους το αρχαίο ελληνικό πνεύμα.

«Αγαπητοί» γερμανοί, σας έχω γνωρίσει από την νεώτερη ιστορία, ως επίδοξους κατακτητές του κόσμου, και επειδή ανήκω στην φυλή των Ελλήνων, σας υπενθυμίζω πως οι Έλληνες, αν και ήσαν μόνο «μια χούφτα», όρθωσαν ανάστημα και σας είπαν «ΟΧΙ». Και τότε «αγαπητοί» γερμανοί διαπράξατε «ύβριν», και τώρα την διαπράττετε.

Τότε ήρθατε με όπλα στα χέρια. Αδειάσατε τα ταμεία της χώρας μου και καταδικάσατε έναν ολόκληρο λαό στην πείνα. Σφαγιάσατε αθώους ανθρώπους και γελούσατε με αλαζονεία. Τιμωρηθήκατε.

Τώρα έρχεσθε πάλι με αλαζονεία, κρατώντας στα χέρια, όχι συμβατικά όπλα, αλλά ομόλογα, ευρώ, δάνεια, τραπεζίτες, και ό,τι άλλο έχει σκεφθεί το διεστραμμένο μυαλό σας. Θα τιμωρηθείτε και τώρα.

Διότι, όπως προείπα, τον πολιτισμό μας τον «δανειστήκατε». Δεν τον μάθατε.

Αν τον είχατε μάθε, θα γνωρίζατε πως η ύβρις τιμωρείται. Και λέγεται «Νέμεσις».



ΣΚΑΝΔΑΛΗ ΦΩΤΕΙΝΗ / ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ / 13 Νοεμβρίου 2011

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ

«Θα πρέπει να ληφθούν δρακόντεια μέτρα για δημογραφική μείωση ενάντια στην θέληση των πληθυσμών. Η μείωση των γεννήσεων έχει αποδειχθεί ότι είναι αδύνατη ή ανεπαρκής. Θα πρέπει συνεπώς να αυξηθεί το ποσοστό θνησιμότητας. Πώς; Με φυσικό τρόπο. Πείνα και αρρώστια".

"Robert McNamara, πρώην πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, πρώην υφυπουργός των ΗΠΑ, μέλος του Προγράμματος για Διευρυμένη Ανοσοποίηση

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ

Διότι καταχράστηκε το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας.

Διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν
- την αυθάδεια σαν δικαίωμα
- την παρανομία σαν ελευθερία
- την αναίδεια λόγου σαν ισότητα
- την αναρχία σαν ευδαιμονία

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

ΜΑΣ ΕΒΑΛΑΝ ΤΑ ΓΙΑΛΙΑ

Από την χώρα των καγκουρώ έρχεται η πολύ ελπιδοφόρα είδηση!!! Ο πρώην ηγέτης του ψευδοκράτους της Βόρειας Κύπρου Μεχμετ Αλί Ταλάτ θέλησε να επισκεφθεί την Αυστραλία, αλλά οι αρχές αρνηθηκαν να του δώσουν βίζα. Ο λόγος;;; Διότι δεν αναγνωρίζουν το εξωφρενικό «Πρώην Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» το οποίο έγραφε το διπλωματικό του διαβατήριο.

Αυτό το ισχυρό «χαστούκι» στον κύριο Ταλάτ οφείλεται στο πολύ ισχυρό ελληνο – αυστραλιανό λόμπυ.

Όχι απλώς φαίνεται, αλλά έχει αποδειχθεί περίτρανα πως οι αληθινοί έλληνες κατοικούν τελικά εκτός Ελλάδος!!!



Πηγή : «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» τ.108, 10/11/2011




Σκανδαλή Φωτεινή (Εκπαιδευτικός)

ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΗΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ

Το βουνό της Πεντέλης

Η Πεντέλη είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Αττικής με ύψος 1107μ. Βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του λεκανοπεδίου της Αττικής. Η Πεντέλη είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια στον ελλαδικό χώρο. Εδώ και δεκαετίες οι κάτοικοι της περιοχής αναφέρουν την εμφάνιση περίεργων φώτων και θορύβων. Εκατοντάδες αναφορές, μαρτυρίες, αλλά και πειράματα από ερευνητές του είδους. Σίγουρα πολλοί θα έχετε ακούσει για το πασίγνωστο και αποδεδειγμένο πλέον φαινόμενο του σταματημένου αμαξιού που σε συγκεκριμένη πλευρά του βουνού αντί να πέφτει λόγω της κλίσης ή της πλαγιάς, αυτό ανεβαίνει λόγω των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στην περιοχή.

  Από τα αρχαία ακόμα χρόνια έχουν παρατηρηθεί υπερφυσικά φαινόμενα στην εν λόγω περιοχή. Ας μην ξεχνάμε ότι από εκεί πάρθηκαν τα ιερά μάρμαρα για την κατασκευή του Παρθενώνα, στον οποίο ποτέ δεν έχει κάτσει κάποιο περιστέρι ή άλλο πτηνό, πράγμα ανεξήγητο. Επίσης ενδιαφέρουσα είναι και η ετυμολογία της λέξης Βριλήσσια. Προέρχεται από τη λέξη Βριλ, τον λαό που στα αρχαία χρόνια πίστευαν ότι ζούσε κάτω από τους πρόποδες της Πεντέλης. Αν τώρα λάβουμε υπόψη και τη θεωρία της "κούφιας Γης", μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ο ληστής Νταβέλης είχε διαλέξει τη σπηλιά στο συγκεκριμένο βουνό για κρυψώνα του. Η ονομασία της Πεντέλης παλιότερα, ήταν και Βριλίσιον όρος. Υπάρχουν αρκετές εκδοχές για την προέλευση του ονόματος της Πεντέλης. Οι πιο γνωστές, είναι: "Πύλη εν τέλι" "Πέντε Έλη" "Πύλη εν τω τέλι" Η εκδοχή ότι λέξη "Πεντέλη" προέρχεται ετυμολογικά από την φράση "Πύλη εν τέλος " αναφέρεται και στο βιβλίο "Κούφια Γη" του Παντελή Γιαννουλάκη.

 Η σπηλιά του Νταβέλη

Στη νοτιοδυτική πλευρά του βουνού, σε υψόμετρο 720μ., βρίσκεται η "Σπηλιά του Νταβέλη". Το σπήλαιο αυτό, πριν ονομαστεί έτσι, ονομαζόταν "Σπήλαιο των Αμώμων", δηλαδή των αγνών και αναμάρτητων, γιατί μόνο αυτοί μπορούσαν να εισέλθουν εκεί. Τώρα, για ποιο λόγο είχε αυτή την περίεργη ονομασία, είναι άγνωστο και περίεργο. Φημολογείται ότι ο περιβόητος λήσταρχος Νταβέλης στα μέσα του περασμένου αιώνα είχε ανακαλύψει υπόγεια περάσματα στη σπηλιά, που οδηγούσαν στην Αθήνα, αλλά και άλλες δυνάμεις, φυσικές και μη, που τον βοηθούσαν στους σκοπούς του. Το σπήλαιο έχει διαστάσεις περίπου 45x62 μέτρα και εξερευνήθηκε για πρώτη φορά από το ζεύγος Πετρόχειλου το 1935. Όπως διαβεβαιώνουν οι μελετητές δεν βρήκαν καμία στοά που να οδηγεί προς την Αθήνα. Πάντως αντίθετα με τα παραπάνω, η θεωρία της "κούφιας Γης" επιβεβαιώνεται μέρα με τη μέρα και από τον μετροπόντικα που συνέχεια έπεφτε σε κενά κάτω από το έδαφος και σε αρχαιολογικούς χώρους. Έχει παρατηρηθεί να υπάρχουν κάποια δεδομένη στιγμή στη σπηλιά του Νταβέλη ορισμένα περάσματα που οδηγούν στα ενδότερα του βουνού και λίγο αργότερα να είναι σα να μην υπήρξαν ποτέ... Παρακάτω, με τη βοήθεια του Google Maps, μπορείτε να δείτε την διαδρομή που ακολουθεί κάποιος για να φτάσει από την πλατεία Αγίας Τριάδος στην Πεντέλη (σημείο Α), στη σπηλιά του Νταβέλη(σημείο Β). 

Η ιστορία της "σπηλιάς του Νταβέλη", πρωτοήρθε στο κοινό προς το τέλος της δεκαετίας του 60 ή στης αρχές της δεκαετίας του 70. Υπάρχουν εκατοντάδες αναφορές από τους κατοίκους της περιοχής, για "παράξενα φώτα" στον ουρανό, μικρά ανθρωποειδοί, παράξενους ήχους, φαντάσματα, κλπ.... Μέσα στο σπήλαιο, υπάρχουν μεγάλες ανωμαλίες στο μαγνητικό πεδίο και μια ισχυρή μυρωδιά από όζον στην είσοδο.  

Σε κάποια σημεία κοντά στην σπηλιά του Νταβέλη το ποσοστό της ραδιενέργειας σε έδαφος και αέρα είναι ελαφρώς ανεβασμένο σε σχέση με το κανονικό ποσοστό, ενώ στην ίδια συγκεκριμένη περιοχή, φημολογείται ότι αν περιφέρει κάποιος μία λάμπα φθορίου υπάρχουν καλές πιθανότητες να ανάψει μόνη της! Επίσης υπάρχουν μαρτυρίες περαστικών για μυστηριώδεις τοπικούς στροβίλους διαμέτρου ενός μέτρου (κόκκινου, συνήθως, χρώματος), οι οποίοι δεν δικαιολογούνται αφού συμβαίνουν ακόμα και καλοκαιρινές μέρες, ενώ εκατό μέτρα πιο δίπλα υπάρχει πλήρης άπνοια.

 Περίεργα σύμβολα

Διάφορες ιστορίες κυκλοφορούνε σχετικά με τα σύμβολα που είναι ζωγραφισμένα, ή χαραγμένα στους βράχους της σπηλιάς. Η πιο σημαντική ιστορία από όλες, είναι αυτή που υποστηρίζει ότι μία παλάμη η οποία είναι χαραγμένη στους μετακινείτε από σημείο σε σημείο, όσο περνάνε τα χρόνια. Η εν λόγω παλάμη, σήμερα βρίσκεται στο αριστερό τοίχωμα της σπηλιάς, περίπου 1 μέτρα ψηλότερα από το έδαφος. Τα τελευταία 20 χρόνια έχει αναφερθεί από τους επισκέπτες της σπηλιάς, ότι έχει μετακινηθεί τουλάχιστον τρεις φορές.

Ο θησαυρός

Υπήρχε κάποτε ένας θρύλος, που έλεγε ότι στην "Σπηλιά του Νταβέλη", υπήρχε κάπου θαμμένος ο θησαυρός του τρισένδοξου λήσταρχου Νταβέλη. Μάλιστα οι φήμες οργίαζαν και έλεγαν ότι ο θησαυρός ήταν κρυμμένος κάτω από τα δυο ιερά του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Σπυρίδωνα, με αποτέλεσμα να έχουν σκάψει όλη την περιοχή πίσω από τα ιερά. Οι φήμες όμως καλπάζανε, και κάποιοι φτάσανε στο σημείο να λένε ότι ο σταυρός που υπάρχει πάνω από τους ναούς της σπηλιάς χρησίμευε ως μοχλός, ο όποιος αν κάποιος τον μετακινούσε, τότε άνοιγε μια καταπακτή η όποια έβγαζε σε ένα υπόγειο χώρο όπου βρισκόταν ο θησαυρός του Νταβέλη. Από ότι φαίνεται όμως, μετά από τόσο καιρό ψαξίματος από όλους τους κυνηγούς θησαυρών όλα αυτά τα χρόνια, θησαυρός του Νταβέλη ουδέποτε υπήρξε στην περιοχή της σπηλιάς. Εξάλλου, ένας τόσο τρανός λήσταρχος όπως ο Νταβέλης, δεν υπήρχε περίπτωση να κρύψει τον θησαυρό του σε ένα τόσο πολυσύχναστο μέρος, καθώς από την συγκεκριμένη περιοχή, πέρναγε πληθώρα κόσμου καθημερινά, καθώς το μέρος ήταν αρκετά γνωστό στην τότε Αθήνα.

 Ο Ελληνικός στρατός

Μέχρι και ο Ελληνικός στρατός έχει ανάμειξη στην υπόθεση της σπηλιάς του Νταβέλη. Τη δεκαετία του 80, η πολεμική αεροπορία μπήκε στο παιχνίδι. Η περιοχή κρίθηκε κατάλληλη για την εγκατάσταση στρατιωτικής βάσης!!! Άρχισαν διάφορες εργασίες, οι οποίες ίσως αποτέλεσαν το έδαφος για κάποιες μαρτυρίες κατοίκων αναφορικά με περίεργα φώτα μέσα στη νύχτα και παράξενους θορύβους. Έκλεισαν, ή προσπάθησαν να κλείσουν την περιοχή για να χτίσουν ένα τεράστιο σύστημα από τούνελ γύρω από την σπηλιά, και να συνδέσουν τη σπηλιά με αυτό το τούνελ. Η επίσημη εξήγηση ήταν, και είναι ακόμα, ότι ολόκληρο το σύστημα των τούνελ, είναι ένα μέρος προγράμματος του ΝΑΤΟ. Τόσο η χωροφυλακή όσο και το Υπουργείο πολιτισμού δεν έδωσαν ποτέ καμία εξήγηση για την ακριβή φύση των έργων αυτών, ενώ το Γενικό Επιτελείο Στρατού αρνήθηκε αρχικά την οποιαδήποτε ανάμιξη στην υπόθεση. Αργότερα όμως και μετά από ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Ταχυδρόμος" της 6ης Οκτωβρίου 1977 το Γ.Ε.Σ. παραδέχτηκε πως ο στρατός είχε ξεκινήσει άκρως απόρρητα έργα στη σπηλιά της Πεντέλης! Εν πάση περιπτώσει, μετά από μερικά χρόνια, σταμάτησε η κατασκευή του συστήματος των τούνελ, και οι άνθρωποι της πολεμικής αεροπορίας εγκατέλειψαν την περιοχή. Παλιοί κάτοικοι της περιοχής, σχετικά με τα στρατιωτικά έργα, λένε πως η απάντηση που τους είχε δοθεί τότε για την κατασκευή των διαφόρων τούνελ, ήταν ότι θα τα χρησιμοποιούσαν για την φύλαξη στρατιωτικού υλικού, το οποίο υλικό, ήταν ανάγκη να φυλάσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας. Το περίεργο της υπόθεσης όμως, είναι ότι το ένα από τα δύο τούνελ μπορείς να το ακολουθήσεις για 80 μέτρα περίπου, και το γεγονός ότι η υγρασία είναι σε πολύ ανεβασμένα επίπεδα, τα καθιστά ακατάλληλα για την φύλαξη στρατιωτικού υλικού. Η ευρύτερη περιοχή γύρω από τη σπηλιά, είχε κηρυχτεί στρατιωτική. Υπήρχε φρούρηση από στρατιώτες και απαγορευόταν η προσέγγιση πολιτών για τουλάχιστον 3 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου υπήρξαν πολλές αναφορές από τους εργαζομένους εκεί, για παράξενα φαινόμενα, όπως ΑΤΙΑ κλπ.... Είναι επιβεβαιωμένο ότι διάφοροι εργαζόμενοι, πέθαναν μετά από μερικά χρόνια, όλοι από την ίδια αιτία. Τον Καρκίνο!

 Σήμερα

Μετά από το 1985, η "σπηλιά του Νταβέλη" έγινε πολύ διάσημη στα clubs των νέων, ως σημείο ισχύος. Έχουν συγκεντρώσεις εκεί ακόμα και σήμερα και χρησιμοποιούν τη σπηλιά ως σημείο αυτοσυγκέντρωσης και σκέψης. Ακόμη και μερικές ομάδες Μαύρης Μαγείας, χρησιμοποιούσαν παλιότερα τη σπηλιά για τελετές. Όλες οι θέσεις γύρω από τη σπηλιά έχουν ακόμα σημάδια από τις τελετές αυτές. Αν είναι λοιπόν να ετοιμάσετε κάποια εξερευνητική επιχείρηση, να φροντίστε να είστε σωστά εξοπλισμένοι με φακούς, μετρητή ραδιενέργειας (γκάιγκερ), λάμπες φθορίου και φυσικά φωτογραφική μηχανή ή ακόμα και βιντεοκάμερα. Και να μην πάτε μόνοι σας, φροντίστε να είστε τουλάχιστον τρεις και αυτό για δύο λόγους. Για λόγους ασφαλείας, αλλά και για να έχετε μάρτυρες για όσα μπορεί πιθανώς να δείτε και να βιώσετε.

ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ: “ΕΡΕΥΝΩ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ”

Ο συγγραφέας παρουσιάζει μία θεωρία για τον Ναό του Επικουρείου Απόλλωνος και προκαλεί για την επιβεβαίωσή της.

Ο Κύριος Στυλιανός Πετράκης υποστηρίζει πως ο Ναός κατασκευάστηκε κατά τέτοιον τρόπο διαμορφώθηκε-λαξεύτηκε σε κεκλιμένο βράχο, όπου τοποθετήθηκαν από τους αρχαίους τεχνίτες του, ένα στρώμα αργίλου, ένα στρώμα με βότσαλα θαλάσσης, ούτως ώστε να τεθεί η βάση του Ναού επάνω από αυτή την διαστρωμάτωση. Ώστε να περιστρέφεται περί του άξονά του και να ακολουθεί την μετάπτωση των Ισημεριών (δηλαδή έχει μία ολίσθηση 50′ και 2” της μοίρας).
Γράφει λοιπόν ο Κύριος Πετράκης :
«…Θα ήθελα να διατυπώσω τη γνώμη μου για τη σκοπιμότητα και τη λειτουργική του ναού του Επικουρείου Απόλλωνα, που βρίσκεται κοντά στην Ανδρίτσαινα στην Αρκαδία. Τότε το 1972 πήγα να μελετήσω τον προσανατολισμό, του άξονα του Ναού. Επειδή δεν κρατούσα πυξίδα, όπως ξανάγραψα, έμεινα και βγήκαν τα άστρα. Προέκτεινα τον άξονα του Nαoύ όπως παριστάνεται από τις ορθογώνιες πλάκες του ανώμαλου τώρα δαπέδου προς τον ουρανό και συνάντησα τον σημερινό πολικό αστέρα το α της Μικρής ‘Άρκτου. Είχε λοιπόν ένα θαυμάσιο προσανατολισμό από νότο προς Βορρά. ‘Όμως παρατήρησα, ότι ο Ναός έχει υποστεί μεγάλη φθορά, καθιζήσεις στο δάπεδο και στα νότια σκαλοπάτια, οι κίονες έχουν φύγει από την κατακόρυφο και μάλιστα ένας στην Νοτιοανατολική γωνία έχει σπάσει σαν να είχε πάθει μια στρέψη από μετατόπιση ή από μια ολίσθηση προς Νότο ολόκληρου του Ναού. Δεν μπορούσα να εξηγήσω τη μεγάλη αυτή κατασκευαστική φθορά του Ναού.

Εκεί στο Ναό συνάντησα τον κ. Πρίγκουρη, διευθυντή τότε της βιβλιοθήκης της Ανδρίτσαινας και του είπα το σκοπό μου και τι βρήκα πάνω στον Ναό και τις παρατηρήσεις μου. Του έδωσα συνάντηση για το βράδυ και μου είπε. Εδώ και τέσσερα χρόνια κάποιος Αμερικανός αρχαιολόγος ο Κούπερ κάνει πηγάδια γύρω στα θεμέλια του ναού για να δει την στερεότητα των, για να τον αναστηλώσει κάποιο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο. Βρήκε, μου είπε, ότι τα θεμέλια στην ανατολική πλευρά κάθονται, σε βάθος δύο περίπου μέτρων, πάνω σε επίπεδο λαξευμένου βράχου.
Συνάντησε τούνελ στα θεμέλια, βότσαλα θαλασσινά, και όπως γράφει κ. Θάνος Παπαθανόπουλος στο τεύχος 29 Δεκεμβρίου 1988 του περιοδικού. «Αρχαιολογία» στα θεμέλια υπάρχει ένα στρώμα από κιτρινοκόκκινο πηλώδες χώμα σε όλη την έκταση.
Στη νότια πλευρά ο Κούπερ βρήκε ότι ο ναός έχει φύγει από τη θέση του και κάθεται πάνω σε αναρρίμματα, μπάζα. Το σχέδιο της αναστήλωσης εγκαταλείφθηκε. Παρουσιάστηκε λοιπόν σε μένα ένα δύσκολο πρόβλημα. Πώς έφυγε ο ναός από τα θεμέλιά του και όμως ο άξονάς του να δείχνει τον βορρά, ο ναός είναι έτοιμος ύστερα από μερικές εκατοντάδες χρόνια να σωριαστεί καθώς βρίσκεται στην πλαγιά του υψώματος προς δυσμάς σε ένα βάραθρο. Διάβασα πολλά για το ναό, αλλά σύγχρονα πλούτιζα τις γνώσεις μου γύρω από την άγνωστη για μας σοφία των κατασκευαστών των αρχαίων ναών και μνημείων όπως έγραψα σε προηγούμενο κεφάλαιο.
Μου είπε πάλι ο κ. Πρίγκουρης, όταν βρισκόμαστε πάνω στο ναό, ότι δεξιά του Ναού, βλέποντας προς Βορράν και σε μια ψηλότερη κορυφή της οροσειράς υπάρχει ένας άλλος ναός που και κείνος έχει τον άξονά του προς Βορρά. Οι σύγχρονοι μελετητές και οι αρχαιολόγοι λένε ότι ο ναός έχει υποστεί αυτή τη φθορά από τους σεισμούς και τις λεηλασίες από τους διάφορους αρχαιοκάπηλους. Όμως όλα αυτά δεν δικαιολογούν την περίεργη μετατόπιση και στρέψη του Ναού και τις καθιζήσεις στο δάπεδο.
Αλλά ας έλθουμε τώρα στην αστρονομία. ‘Έχουμε βρει πάλι από τους αρχαίους ότι ο Πολικός Αστέρας, δηλαδή το σημείο του Ουρανού που συναντά η προέκταση του άξονα της γης, στην εποχή των πυραμίδων ήταν ένας άλλος αστέρας. ‘Ήταν το Α του αστερισμού του Δράκοντα. Παραδεχόμαστε, και είναι σωστό, ότι ένεκα της μετάπτωσης των Ισημεριών ο Βόρειος Πόλος του Ουρανού που μπορεί να μην είναι πάνω σε αστέρα μετακινείται και σε διάστημα 26.000 ετών διαγράφει ένα μικρό κύκλο με κέντρο τον πόλο της εκλειπτικής. Πόλος της εκλειπτικής είναι ένα σταθερό σημείο του Ουρανού που βρίσκεται αν φέρουμε τη κάθετο από τον ‘Ήλιο προς την εκλειπτική. Την περίοδο των 26.000 ετών την έλεγαν οι αρχαίοι Πλατωνική περίοδο. Δεν διάβασα όμως ακόμη κάτι σχετικό με τις αστρονομικές εργασίες του Πλάτωνα και των μαθητών του. ‘Όποιος τις γνωρίζει μπορεί να μου γράψει.
Η μετάπτωση των Ισημεριών κατά 50,2 δεύτερα λεπτά της μοίρας κάθε χρόνο προξενεί την συστολή του χρόνου και τη μετατόπιση των ζωδίων ανάμεσα στους αστερισμούς. Δηλαδή το ζώδιο του Κριού μπήκε στον αστερισμό των Ιχθύων.


Εμείς σήμερα παραδεχόμαστε ότι ο ‘Ίππαρχος ο Ρόδιος, δηλαδή από το νησί Ρόδο το 200 π.Χ. ανακάλυψε τη μετάπτωση των Ισημεριών. Αν όμως μελετήσουμε τους Ορφικούς ύμνους και ιδιαίτερα τον ύμνο του Απόλλωνα και τον Πλάτωνα θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι πολύ παλαιότερα οι αρχαίοι εγνώριζαν το φαινόμενο και μας το αποτύπωσαν στο Ναό του Επικουρείου Απόλλωνα. Δηλαδή έκαναν δύο Ναούς που να βρίσκονται στον ίδιο μεσημβρινό. Ο ένας είναι ο Ναός του Επικουρείου Απόλλωνα στις Βάσσες Ηλείας και ο άλλος είναι πολύ ψηλότερα στην κορυφή του βουνού Κωτυλίου που τον είχαν σαν πιλότο, σαν αφετηρία. Οι άξονες και των δύο Ναών είχαν προσανατολισμό προς Βορρά. Την χρονολογία της κατασκευής των ο γήινος μεσημβρινός, όπως και σε κάθε χρονολογία, είχε σαν προέκταση στον Ουρανό τον Ουράνιο Μεσημβρινό. Αλλά όμως με το πέρασμα των αιώνων, ο μεν γήινος Μεσημβρινός παραμένει ο ίδιος, δηλαδή ο προσανατολισμός προς Βορράν των κιόνων του Ερεχθείου και των κάθετων κιόνων του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα κλπ. δηλ. δεν αλλάζει, ενώ ο Ουράνιος Μεσημβρινός επειδή μεταβάλλεται ο Βόρειος Πόλος του ουρανού αλλάζει προς τα αριστερά κάθε έτος 50,2 δευτερόλεπτα της μοίρας. ‘Έτσι πήγε από το Ά του αστερισμού του Δράκοντα στο Ά του αστερισμού της Μικρής ‘Άρκτου.

Πώς τώρα θα καταδείξουμε πάνω στην επιφάνεια της γης και πώς θα κάνουμε μια κατασκευή για να το μετρήσουμε; Απλούστατα, να βάλουμε ολόκληρο το Ναό του Επικουρείου Απόλλωνα να στρέφεται περί ένα κατακόρυφο υπόγειο άξονα στη Νοτιοανατολική γωνία του και να ολισθαίνει πάνω σε μια κλίνη που να έχει κλίση προς Νότο. Να υπολογίσουμε με ακρίβεια το βάρος του Ναού ώστε η γωνία στροφής κάθε έτος να είναι ίση με τη μετάπτωση των Ισημεριών.
Και τα δύο αυτά θέματα τα έλυσαν οι σοφοί κατασκευαστές του Ναού. Διάλεξαν λοιπόν οι ιερείς του Απόλλωνα στον ορεινό όγκο στις Βάσσες ένα πέτρωμα από σχιστόλιθο που να έχει κλίση προς Νότο και στην πλαγιά του κοντά στην κορυφογραμμή, αφού ισοπέδωσαν με ελαφρά κλίση το πέτρωμα, έβαλαν τα υλικά για την ολίσθηση και εκεί πάνω τοποθέτησαν πολλές πλάκες και σε πολλές στρώσεις. Οι μεγάλες πέτρινες πλάκες και οι στρώσεις συνδέονται μεταξύ των με ανοξείδωτους σιδερένιους συνδετήρες. Στο άνοιγμα που άφηνε στο σίδερο έχυναν μόλυβδο για να κρατά τους κραδασμούς. Αυτό το σίδερο και το μολύβι ήταν η αιτία να πάθει ο Ναός μεγάλες καταστροφές από τους βεβήλους. Τέτοιες συνδέσεις βλέπουμε στο δάπεδο του Ναού της Προναίας Αθηνάς στο θόλο όπως τον λέμε στους Δελφούς στα σκαλοπάτια του Θησείου και αλλού.

Έκαμαν λοιπόν μια κλίνη, ένα στρώμα που θα περιστρεφόταν γύρω από ένα πέτρινο κατακόρυφο άξονα που θα ήταν βαθιά χωμένος στο πέτρωμα και θα βρισκόταν στην Νοτιοανατολική γωνία των θεμελίων. Εκεί επάνω σε όλο αυτό το κατασκεύασμα έβαλαν τις 36 κολόνες του Ναού με τη στέγη του αν είχε. Ο Ναός θα είχε οπτική επαφή με τον άλλο Ναό που βρίσκεται δεξιά βλέποντας προς Βορράν στην κορυφή του Κωτυλίου και θα βρισκόταν και οι δύο στον ίδιο Μεσημβρινό. Με άλλα λόγια η πυξίδα από το Ναό του Απόλλωνα με σκόπευση προς τον άλλο ναό πιλότο – σημαδούρα θα έδειχνε μηδέν. Ευχάριστο και πολύ ικανοποιητικό για ένα ερευνητή είναι να στέκεται στην Δυτική πόρτα ενός αναστηλωμένου από τους Ενετούς ιερού κορυφής των Μινωϊτών και να παίρνει τη σκόπευση προς το παραθυράκι της κόγχης του ιερού και να βρίσκει ακριβώς 90 μοίρες. Είναι το εκκλησάκι του εορτάζοντος και σήμερα ναού του Αη-Γιάννη στα ‘Άπτερα Χανίων.
Ο άξονας του Ναού, όπως διαγράφεται από τις πλάκες του δαπέδου ήταν προσανατολισμένος προς Βορράν. Μα και σήμερα μετά από 2.500 χρόνια πάλι βλέπει το Βορρά έστω και να στρέφεται. Υπολογίζω ότι αν μετρήσουμε τη γωνία του άξονα του Ναού και της διεύθυνσης προς τον Ναό του Κωτυλίου θα βρούμε 33 μοίρες. ‘Όλα αυτά τα πράγματα τα έγραψα και τα παράστησα με σχήματα και στην επιτροπή αναστήλωσης του Ναού και στη Μαθηματική Εταιρεία Πατρών, αλλά τiποτε. Η μελέτη και η προώθηση της αρχαίας σοφίας δεν είναι έργο μόνο των Αρχαιολόγων και Αρχιτεκτόνων, δεν είναι μόνο η μελέτη του κάλλους και της αρμονίας αλλά και η βαθιά σκοπιμότητα και λειτουργική. Γι’ αυτό χρειάζεται ένα μεγάλο πλήθος ειδικών επιστημόνων που να έχουν προσαρμοστεί στη σοφία των αρχαίων.
Παρακαλώ τους φοιτητές του Μαθηματικού τμήματος στο Πανεπιστήμιο Πατρών να αφήσουν για μια μέρα τις καφετέριες και τις ντισκοτέκ και αφού διαβάσουν καλά το κεφάλαιο αυτό να πάνε έστω και με τους καθηγητές των πάνω στο Ναό να μελετήσουν να μάθουν και να με επαληθεύσουν. ‘Έχουν λέει, ερευνητικές ομάδες. Ναι, να ερευνούμε κάτι σωστά. Κάτι που να ανταποκρίνεται στα πράγματα….»
Πηγές:
Το κείμενο προέρχεται από το βιβλίο του Στυλιανού Μ. Πετράκη “ΕΡΕΥΝΩ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ”

Η γλώσσα μας / δ' μέρος

Η γλώσσα μας

Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ / δ΄ μέρος

Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία αφού προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ. Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος: «Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική». Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα – μητέρα των εννοιών μας – μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής. Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.
«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία τα οποία μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ’ εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη η οποία διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις οι οποίες διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.

Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να θαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους οι οποίοι «ελάλουν ώς αηδόνες». Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας, τους οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ό,τι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως. Η Ελληνική γλώσσα επιβλήθηκε αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της. Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».

Από το Ελληνικό Αρχείο

Κατάλαβες;;;;;;

Κατάλαβες τώρα...

γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου;

Για να την πουλήσουν πιο εύκολα.

Γι' αυτούς κάθε λέξη που αρχίζει από -εθν και -ελλ ήταν και είναι εμπόδιο όταν ακούγεται

μέσα στο μαντρί τού "εκσυγχρονισμού" που μας μπουζούριασαν.


Κατάλαβες τώρα... γιατί σε λέγανε «ρατσιστή»;
Γιατί σε πολύ λίγο δεν θα είσαι ιδιοκτήτης τής πατρίδας σου· θα είσαι ένας κάτοικος μιας
χώρας που θα ανήκει στους παγκόσμιους τραπεζίτες και στους υπαλλήλους τους, οι οποίοι
παριστάνουν την... κυβέρνηση.

Κατάλαβες τώρα γιατί πριονίσανε την παιδεία και την υποβάθμισαν σε "εκπαίδευση";
Για να σε κάνουν υπαλληλάκο των 3,60.
Να σε βάλουν πίσω από τον πάγκο των μπακάλικών τους που απλώσανε στη χώρα σου, να σερβίρεις καφέδε ς και να πηγαίνεις με το παπί πίτσες στα πάρτι τού Χριστοφοράκου. Κατάλαβες τώρα γιατί κατέστρεψαν μεγάλες υγιείς ελληνικές βιομηχανίες (ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΣΚΙΜΟ, ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ, AΙΓΑΙΟ, ΧΡΩΠΕΙ, ΠΥΡΚΑΛ) και έκαψαν σε διάστημα 2 μηνών μεγάλα ελληνικά πολυκαταστήματα (ΜΙΝΙΟΝ, ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ ΣΠΟΡ, ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ); Για να βρουν άνετα χώρο, χωρίς προσπάθεια, τα δικά τους μπακάλικα που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να μπουν στην ελληνική αγορά...

Κατάλαβες τώρα γιατί σου δίνανε τζάμπα κάρτες οι τράπεζες;
Για να σου πάρουν το πατρικό σου. Δεκάρα δεν δίνανε για τις δόσεις σου. Με χαρτιά τυπωμένα σου πήραν και σου παίρνουνε το σπίτι, το χωράφι, το μαγαζί.

Κατάλαβες τώρα γιατί σε χώσανε στο χρηματιστήριο;
Όταν ένας πρωθυπουργός τής χώρας προέτρεπε τον απλό κόσμο να βάλει το κομπόδεμά του στο στημένο παιγνίδι τού χρηματιστηρίου, δεν εννοούσε ακριβώς τις παραγωγικές επενδύσεις, αλλά τον τζόγο. Κατάλαβες τώρα ότι κάποιοι γίνανε πάμπλουτοι
σε μια νύχτα ανταλλάσσοντας τον πλούτο σου, τον ιδρώτα σου, με αέρα;

Κατάλαβες τώρα γιατί γουστάρουν τόσο την... "ελεύθερη αγορά";
Για να κλείσει ο μπακάλης τής γειτονιάς και να στέλνεις τον κόπο σου στα μεγαλομπακάλικα τής Γερμανίας.
Σε βγάλανε, ψαράκι, από τη γυάλα σου και στη συνέχεια σε πέταξαν στον ωκεανό με τα σκυλόψαρα, που έχουν τους δικούς τους κανόνες... διατροφής.

Κατάλαβες τώρα γιατί αγαπάνε τους "μη νόμιμους μετανάστες" τόσο πολύ οι εκλεγμένοι «αλήτες» μας;
Για να κάνουν με τη δυστυχία εκείνων κι' εμάς δυστυχισμένους.

Κατάλαβες τώρα, ψαράκι, πόσο αξίζει η γυάλα σου;
Γιατί αυτή είναι η καλύτερη γωνιά στον κόσμο - το καλύτερο οικόπεδο - και την κοστολογούν μόλις
300 δις συμπεριλαμβανομένων και τών... αρχαιοτήτων.

Κατάλαβες τώρα γιατί αλλάζουν το ονοματάκι στην Εθνική σου Οδό;
Θέλεις 20? πλέον για να πας από Αθήνα στη Θεσσαλονίκη χρησιμοποιώντας την Εθνική σου Οδό, ενώ ήταν υποχρέωση τού κράτους να την κατασκευάσει και όχι να την ξεπουλήσουν στον κάθε "όμορφο" που παριστάνει τον... εργολάβο.

Κατάλαβες τώρα γιατί σου πουλάνε φθηνά τα... χαζοκούτια;
Για να σε κάνουν να τρως κουτόχορτο στα λιβάδια τών... σήριαλς. Για να σε πετάνε μπαλάκι από τη μεσημεριανή χαζοβιόλα στον απογευματινό
πληρωμένο τελάλη της προπαγάνδας τους. Από το πρωί μέχρι το βράδυ μια θλιβερή παρέλαση υπερεκτιμημένων "τίποτα", με καμιά ειδικότητα, στον αέρα. Κατάλαβες τώρα γιατί σ' έδιωξαν από το χωριό και από τη γη σου, δίνοντάς σου μια θέση στο... "δημόσιο";
Για να τα δώσουν δωρεάν στους νέους... "εποίκους".

Κατάλαβες τώρα γιατί πρέπει το ζευγάρι να δουλεύει σε δυο δουλειές, ενώ ο παππούς θα πρέπει να δουλεύει ακόμα και στα... 70 του;
Για να μεγαλώνουν τα παιδιά μόνα τους χωρίς κανένα προσανατολισμό και αρχές. Για να χαθεί η «καταραμένη» φυλή σου. Τούτο το ξέρουν πολύ καλά και γι' αυτό
προωθούν την... υπογεννητικότητα.

Κατάλαβες τώρα γιατί στη Βουλή δεν μπαίνει κανένας σοβαρός άνθρωπος;
Επειδή αυτός δεν θέλει ν' ανήκει στον θίασο τών 300 που προδιαγράφουν οι κομματικές λίστες, τις οποίες συντάσσουν κυρίαρχα οι ντόπιοι τοποτηρητές της παγκοσμιοποίησης μαζί με τις "άγιες οικογένειες" τού τόπου.
Έτσι, στο θέατρο που λέγεται... Βουλή, δεν θα βρείτε σήμερα σχεδόν κανέναν από τους λαμπρούς Έλληνες
διανοητές και επιστήμονες, επειδή δεν είναι... θεατρίνοι.

Κατάλαβες τώρα γιατί τα κάνουν όλ' αυτά;
Επειδή είναι υπεύθυνοι για τον κάθε ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ...ΓΕΝΝΗΘΕΙ, για την κάθε
ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ...ΓΕΝΝΗΘΕΙ.
Γιατί δεν θέλουν άλλους Έλληνες σ' αυτόν τον τόπο. Ούτε στο γένος, ούτε στη σκέψη.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟ! Οι κύριοι αυτοί και τα όργανά τους συντελούν μια νέα μορφή γενοκτονίας στην πατρίδα σου και το ξέρουν πάρα πολύ καλά, επειδή αυτοί είναι εκείνοι που τη σχεδίασαν και την εκτελούν!

Αγαπητοί φίλοι. Αν βρείτε το παραπάνω κείμενο ενδιαφέρον και πραγματικό, παρακαλείσθε να το προωθήσετε. Στις μέρες που ζούμε η ενημέρωση είναι μια μορφή αντίστασης που μας την προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία την οποία και χρησιμοποιούν κατά κόρον οι εξωθεσμικές δυνάμεις
που δρουν πάντα στο...
σκοτάδι.
Έλληνας Πολίτης

Η γλώσσα μας / γ΄ μέρος

Η γλώσσα μας / γ΄ μέρος

Η ΣΟΦΙΑ

Στη γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε να ισχύει. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι’ αυτό το λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες. Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο». Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι. Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι). Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για τη σκέψη. Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» – ελαττώνει ως ανθρώπους – και μας φθίνει μέχρι και την υγεία μας. Και, βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει, πως το λέμε; Μα, φυσικά, «άφθονο». Έχουμε τη λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έλθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι το φρούτο όταν είναι άγουρο ή σαπισμένο και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή, σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούμε να το απολαύσουμε. Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά . Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία!!! Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε (σε αρχική φάση οι Θεοί) ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας ευχαριστείται, αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά). Άρα, για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και γιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με τη σωματική μας υγεία. Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο…Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που μόνο Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα. Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με τη σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.
«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων. Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μπορείς να μιλάς σωστά σημαίνει ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.

Η γλώσσα μας

Η γλώσσα μας / β΄ μέρος


Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως: άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει την ζωή από τον βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον. Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει. Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.


Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί).


Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.


Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης. Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών. Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της. Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιο φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.

Ωδή Εννάτη. Eις Ελευθερίαν  Κάλβος Aνδρέας στροφή α΄. Δυστυχησμένα πλάσματα της πλέον δυστυχησμένης φύσεως, τελειώνομεν ένα θρήνον και εις άλλον πέφτομεν πάλιν. 5 β΄. Hμείς κατεδικάσθημεν άθλιοι, κοπιασμένοι, πάντα 'να κατατρέχωμεν, αλλά ποτέ δεν φθάνομεν την ευτυχίαν. 10 γ΄. Ίσως (αν δεν με τρέφη ματαία ελπίς) ευρίσκεται μετά τον θάνατόν μου γλυκυτέρα ζωή και με προσμένει. 15 δ΄. Όμως, διατί έαν έσπειρε παντού εις την οικουμένην την χαράν με' την θλίψιν του επουρανίου πατρός το δίκαιον χέρι· 20 ε΄. Διατί κ' εδώ όπου μ' έρριψεν εις την αέριον σφαίραν, μίαν 'να μην εύρω τρέχουσαν δια με, μόνην μίαν βρύσιν παρηγορίας; 25 ς΄. Bρύσιν! ― Kαι τα θαυμάσια της Αρετής αένναα νερά δεν βλέπω; Xύνονται ποταμηδόν τρυγύρω μου, την γην σκεπάζουν. 30 ζ΄. Ω θνητοί, ποτισθήτε. Έαν το θείον πίετε ρεύμα, ο πόνος με' δάκρυα την τράπεζαν, το στρώμα σας ας βρέξη τότε. 35 η΄. Ας έλθη τότε, ας έλθη 'να σας περικυκλώση με' σκοτεινά, βρονταία, πεπυκνωμένα σύννεφα η δυστυχία. 40 θ΄. Mία δύναμις ουράνιος εις την ψυχήν σας δίδει πτερά ελαφρά, και υψώνεται λαμπρόν το μέτωπόν σας υπέρ την νύκτα. 45 ι΄. Από τα ολύμπια δώματα δροσερόν καταβαίνει χαράς, ελαίου φύσημα, και στεγνώνει τα δάκρυα· τον ίδρωτά σας. 50 ια΄. Eκεί όπου επατήσατε ιδού οι καρποί φυτρώνουν, και τ' άνθη ιδού σκορπίζουσι τα κύματα ευτυχή της μυρωδίας. 55 ιβ΄. Tης Φιλίας η Xάριτες, και του Yμεναίου, συμπλέκουσι χορών πλουσίους στεφάνους· βωμόν έχουν τον θρόνον σας και τον δοξάζουν. 60 ιγ΄. Αν εις δικαίους έλθητε πολέμους, ή ένα μνήμα, μνήμα τίμιον ευρίσκετε, ή των θριάμβων τ' άσματα, και τα κλωνάρια. 65 ιδ΄. Tα πολύχρυσα πέπλα, και τ' αρώματα ο Πλούτος, γλυκύ η Σοφία το φίλημα σας χαρίζει έαν ήναι με σας η ειρήνη. 70 ιε΄. Ω Αρετή! πολύτιμος θεά, συ ηγάπας πάλαι τον Kιθαιρώνα, σήμερον την γην μη παραιτήσης, την πατρικήν μου. 75

ΕΛΠΙΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

ΩιΔΗ

Ευλαβώς, τρέμων, ρίπτω

πρώτην βολάν τα δάκτυλα

επί την αργυρόχορδον

πάτριον κιθάραν.

Σήμανε συ ουράνιον

ξύλον, συ της ψυχής μου

την τόλμαν, συ παρώρμησον,

Μουσάων δώρον.

Τα λαμπρά, τα φωτίζοντα

πρόσωπα, των αστέρων

της Ελλάδος, αμαύρωνον

βάρβαρα νέφη.

Νυν δε την νύκτα σχίζει

ακτίς ελπίδος· χαίρονται

τα πάντα της πατρίδος

προσφιλή τέκνα.

Στολίζει νυν αιώνιος

δάφνη, πάλιν, το μέτωπον

των ύδατι διψούντων

εξ Ιππουκρήνης.

Των Άγγλων δόξα φύσα,

φύσα συ δεξιέ Ζέφυρε.

Το νέον άνθος δρόσισον,

καρπούς να φέρη·

Μεγάλας η καρδία μου

ελπίδας έχει· ο άνεμος

πριν τας διασκορπίση,

πάτερ του κόσμου·

Σβύσον το φως μου, σύγχυσον

τον νουν μου, ποίησόν με

παίγνιον του πλήθους, βρέξον

πυρ να με καύση.

Γλυκεία ελπίς, εάν χάσω σε,

και τι μοι μέλει ο βίος;

Διά σε πνέω, και χαίρομαι,

και εάν μη ίδω·

Προ της Ελλάδος του ιερού,

χορώ συμπεπλεγμένας,

Ελευθερίαν και Μούσας,

θάνατον θέλω.

Ανδρέας Κάλβος

Η γλώσσα μας/ α΄ μέρος

Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις απο τις οποίες 41.615 λέξεις προέρχονται από την Ελληνική γλώσσα. Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ' αυτήν δεν υπάρχουν όρια (Μπιλ Γκέιτς, Microsoft) Η Ελληνική και η Κινέζικη είναι οι μόνες λώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και... στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια απο τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική. (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).

Φοβού τους Έλληνες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Έλληνες,

τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τα ιεράς μας παραδόσεις.

Νυν υπέρ πάντων ο αγών

Ιωάννης Μεταξάς, 28 Οκτωβρίου 1940

Οι Ολλανδοί μας κοροϊδεύουν...

http://www.youtube.com/watch?v=lVtiQu03fJc&feature=youtu.be