Η Νυμφαία, ορεινός οικισμός του Νομού Ροδόπης, βρίσκεται 18 χλμ από την πόλη της Κομοτηνής και κατοικείται αποκλειστικά από Τουρκόφωνους μουσουλμάνους. Η περιοχή ήταν απροσπέλαστη για τους μη μόνιμους κατοίκους, με απαγόρευση της διοίκησης μέχρι το 1992, όταν απαιτείτο άδεια της Αστυνομίας.
Στην Νυμφαία δεν υπάρχει βασικό οδικό δίκτυο και ο αμαξωτός δρόμος φθάνει μέχρι το πλάτωμα, όπου βρίσκονται και τα μοναδικά κτίρια του οικισμού εκτός από τις κατοικίες : το σχολείο, το τζαμί και η εξέδρα του ιμάμη που υποκαθιστά τον μιναρέ. Η κλειστή μουσουλμανική κοινωνία, δεν επιτρέπει πολλές συναναστροφές, επομένως δεν υπήρξε ποτέ η αναγκαιότητα δημιουργίας χώρων συνεύρεσης. Οι άντρες συναντώνται στο τέμενος, ενώ οι γυναίκες περιορίζονται σε επισκέψεις σε σπίτια συγγενών, κυρίως τις μέρες του μπαϊραμιού.
Η περιοχή έχει μια τεράστια ιστορική σημασία. Το οχυρό της Νυμφαίας, το τελευταίο προς ανατολάς συγκρότημα της «γραμμής Μεταξά» σχεδιάστηκε και κατασκευάσθηκε μεταξύ 1936 -1940. Εκτείνεται σε μεγάλο βάθος και αποτελείται από 3 ορόφους στους οποίους υπάρχουν οι θέσεις των όπλων και όλες οι βοηθητικές εγκαταστάσεις. Ο πρώτος όροφος, ο οποίος είναι και ο σπουδαιότερος, εκτείνεται προς όλες τις κατευθύνσεις και διαθέτει 4 κύριες στοές, οι οποίες καταλήγουν σε θέσεις όπλων, σε θαλάμους για δύναμη 500 ανδρών περίπου, σε αποθήκες πυρομαχικών, εφοδίων και νερού, γραφεία, μηχανοστάσια, σε ιατρείο και μαγειρείο. Στην επιφάνεια του οχυρού υπήρχαν θέσεις αντιαεροπορικών όπλων και πυραμίδες από οπλισμένο σκυρόδεμα. Οι εξωτερικές είσοδοι έκλειναν με σταθερές πόρτες και προστατεύονταν από πολυβολεία. Ο ηλεκτροφωτισμός του οχυρού δεν είχε τελειώσει μέχρι τον Απρίλιο του 1941 και γι αυτό φωτιζόταν με λάμπες πετρελαίου.
Το οχυρό της Νυμφαίας πήρε την θέση που του αξίζει ανάμεσα στα σημαντικά γεγονότα της πατρίδας μας, χάρη στην ηρωική αντίσταση των ελλήνων στρατιωτών απέναντι στις δυνάμεις του Άξονα. Από τις πρώτες κιόλας μέρες του ελληνοϊταλικού πολέμου, ο Χίτλερ είχε πειστεί για την αδυναμία των Ιταλών να πετύχουν αποφασιστικό αποτέλεσμα κατά της Ελλάδας. Έτσι, πριν αρχίσει την επίθεση κατά της Ρωσίας τον Μάιο του 1941, διέταξε την προπαρασκευή της επιχείρησης κατά της Ελλάδας, με το συνθηματικό όνομα «Μαρίτα». Για τον σκοπό αυτό, διέθεσε την δωδέκατη στρατιά υπό τον στρατάρχη Φόρτ Λίστ, η οποία αποτελείτο από 24 μεραρχίες. Στις 2 Μαρτίου του 1941, άρχισε η προώθηση των γερμανικών δυνάμεων στην Βουλγαρία και μέχρι το τέλος του ίδιου μήνα είχε ολοκληρωθεί η στρατηγική συγκέντρωση των Γερμανών απέναντι στην Ελλάδα και την Γιουγκοσλαβία. Η ανώτατη στρατιωτική διοίκηση της Ελλάδας, παρόλο που δυσπιστούσε ως προς τις διαβεβαιώσεις περί ουδετερότητας της Βουλγαρίας και μη επιθέσεως της Γερμανίας, αναγκάστηκε να απογυμνώσει την Ανατολική Μακεδονία και την Θράκη, για να καλύψει τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες του βορειοηπειρωτικού μετώπου.
Στις 6 Απριλίου του 1941 και ώρα 5.50 το πρωί, άρχισε η επίθεση της 50ης γερμανικής μεραρχίας στα εκατέρωθεν του οχυρού. Στις 8.30, τμήματα του γερμανικού πεζικού κατάφεραν να εγκατασταθούν στα υψώματα ΔΡΑΓΑΤΗΣ και ΦΡΟΥΡΟΣ, ενώ συγχρόνως εμφανίστηκαν μηχανοκίνητα τμήματα στον δρόμο Κίρτζαλι – Νυμφαία. Το οχυρό εβάλετο από όλες τις πλευρές, αλλά οι προσπάθειες των Γερμανών για την κατάληψή του αποτύγχαναν εμπρός στον ηρωισμό των ολιγάριθμων υπερασπιστών του. Την 7η Απριλίου του 1941, και μετά από μία ολόκληρη ημέρα αιματηρής μάχης που στοίχισε ακριβό φόρο αίματος στους Γερμανούς, οι εχθροί κατάφεραν με την χρήση φλογοβόλων να καταλάβουν ένα μεμονωμένο πολυβολείο και να μπουν στο εσωτερικό του οχυρού. Λίγη ώρα πριν τα μεσάνυχτα, ο Διοικητής του οχυρού Ταγματάρχης Αλέξανδρος Αναγνωστός, διέταξε την παύση των πυρών και παρέδωσε το ηρωικό οχυρό.
Η γιγαντομαχία της Νυμφαίας τελείωσε το χάραμα της 8ης Απριλίου, με τον Διοικητή του οχυρού να οδηγείται αιχμάλωτος πλέον στον Στρατηγό Διοικητή του 30ου Γερμανικού Σώματος Στρατού. Ο Στρατηγός σηκώθηκε από την θέση του, χαιρέτησε στρατιωτικά και του είπε : «Το γερμανικό έθνος, δι εμού συγχαίρει τους υπερασπιστές του οχυρού, οι οποίοι επισκίασαν την δόξα του Λεωνίδα και του Θεμιστοκλή. Σας παρακαλώ πολύ, αυτά να τα διαβιβάσετε σε όλους τους αξιωματικούς και οπλίτες του οχυρού. Χθες το βράδυ, τα ραδιόφωνα του Βερολίνου και του Λονδίνου, έψαλαν ύμνους για σας».
Και ο ηρωικός Διοικητής Αλέξανδρος Αναγνωστός του απάντησε : «Ουδέν επράξαμε Στρατηγέ, παρά μόνο το καθήκον μας, σας υπερασπιστές του πατρίου εδάφους». Ηρωϊκές φράσεις, που ακούγονται μόνο από Έλληνες.
ΣΚΑΝΔΑΛΗ ΦΩΤΕΙΝΗ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου